medische xray elektronische assemblage

Instrumentatie medische apparaten x-ray pcba assemblage elektronica oem contract manufacturing services OEM CEM EMS experience company-China Shenzhen Topscom

röntgenstraling medische Elektronische OEM EMS CEM Contract Manufacturing PCb montageservice

x-ray gaat over de aard, productie en gebruik van de straling. Zie Radiografie voor de beeldvormingsmethode. Zie Radiologie voor beeldvorming in een medische context. Voor andere betekenissen, zie Röntgen (disambiguation) .Niet te verwarren met X-wave of X-band.

Röntgenstralen maken deel uit van het elektromagnetisch spectrum, met golflengten korter dan zichtbaar licht. Verschillende toepassingen gebruiken verschillende delen van het röntgenspectrum.

Röntgenstraling (samengesteld uit röntgenstralen) is een vorm van elektromagnetische straling. De meeste röntgenstralen hebben een golflengte van 0,01 tot 10 nanometer, overeenkomend met frequenties in het bereik van 30 petahertz tot 30 exahertz (3 x 1016 Hz tot 3 x 1019 Hz) en energieën in het bereik van 100 eV tot 100 keV. Röntgengolflengten zijn korter dan die van UV-stralen en meestal langer dan die van gammastraling. In veel talen wordt röntgenstraling aangeduid met termen die Röntgenstraling betekenen, naar Wilhelm Röntgen, die meestal wordt genoemd als zijn ontdekker, en die het röntgenstraling heeft genoemd om een ​​onbekend type straling aan te duiden. Spelling van röntgenstraling ( s) in de Engelse taal omvat de varianten x-ray (s), xray (s) en röntgen (s).

Röntgenstralen met hoge fotonenergieën (boven 5-10 keV, onder 0,2-0,1 nm golflengte) worden harde röntgenstralen genoemd, terwijl die met lagere energie zachte röntgenstralen worden genoemd. Vanwege hun penetrerend vermogen, worden harde röntgenfoto's op grote schaal gebruikt om de binnenkant van objecten af ​​te beelden, bijvoorbeeld in medische radiografie en beveiliging van luchthavens. Als een resultaat wordt de term röntgenfoto metonymisch gebruikt om te verwijzen naar een radiografisch beeld geproduceerd met behulp van deze methode, naast de methode zelf. Omdat de golflengten van harde röntgenstralen vergelijkbaar zijn met de grootte van atomen, zijn ze ook nuttig voor het bepalen van kristalstructuren door röntgenkristallografie. Zachte röntgenstralen daarentegen worden gemakkelijk geabsorbeerd in de lucht; de verzwakkingslengte van 600 eV (~ 2 nm) röntgenstralen in water is minder dan 1 micrometer.

Er bestaat geen consensus over een definitie die onderscheid maakt tussen röntgenstralen en gammastraling. Een veel voorkomende praktijk is om onderscheid te maken tussen de twee soorten straling op basis van hun bron: röntgenstralen worden uitgezonden door elektronen, terwijl gammastralen worden uitgezonden door de atoomkern. Deze definitie heeft verschillende problemen: andere processen kunnen ook deze hoge energie genereren fotonen, of soms is de wijze van genereren niet bekend. Een veelgebruikt alternatief is om X- en gammastraling te onderscheiden op basis van golflengte (of, equivalent, frequentie of fotonenergie), met straling die korter is dan een willekeurige golflengte, zoals 10-11 m (0,1 A), gedefinieerd als gammastraling Dit criterium kent een foton toe aan een ondubbelzinnige categorie, maar is alleen mogelijk als de golflengte bekend is. (Sommige meettechnieken maken geen onderscheid tussen gedetecteerde golflengten.) Deze twee definities vallen echter vaak samen, omdat de elektromagnetische straling die wordt uitgestraald door röntgenbuizen over het algemeen een langere golflengte en lagere fotonenergie heeft dan de straling die wordt uitgestraald door radioactieve kernen. [6] Af en toe wordt de ene of de andere term in specifieke contexten gebruikt vanwege historische precedenten, gebaseerd op meet (detectie) techniek, of op basis van het bedoelde gebruik in plaats van hun golflengte of bron. Derhalve kunnen gammastralen die worden gegenereerd voor medische en industriële toepassingen, bijvoorbeeld radiotherapie, in het bereik van 6-20 MeV, in deze context ook worden aangeduid als röntgenstralen