Grafietpoederanodemateriaal

De thermische geleidbaarheid van polykristallijn grafiet wordt beïnvloed door vele factoren: het type en de verhouding tussen aggregaat en bindmiddel, vormomstandigheden, warmtebehandelingstemperatuur en andere productieprocessen hebben een significante impact; De grootte en verdeling van kristallieten, het aantal en de vorm van poriën, enz. Structurele factoren zijn bijzonder invloedrijk. De thermische geleidbaarheid varieert sterk tussen verschillende grafietvariëteiten, en zelfs hetzelfde grafiet heeft aanzienlijke verschillen tussen verschillende batches. Hoewel er veel beïnvloedende factoren zijn, blijft de basiswet van het beheersen van de thermische geleidbaarheid ongewijzigd. In de grens van het temperatuurgebied dat wordt gedomineerd door thermische geleidbaarheid van de fonon, wordt het nog steeds geregeld door de wet aangegeven door vergelijking (7).

Polykristallijn grafiet bestaat uit talloze kristallieten. De thermische geleidbaarheid van polykristallijn grafiet wordt overgebracht door het niveau van kristallieten (Airection thermische geleidbaarheid), omdat de λa van de kristalliet ongeveer twee orden van grootte groter is dan λc, en de thermische geleidbaarheid van de c-richting is te verwaarlozen. Bij matige temperatuur wordt de λA van kristallieten voornamelijk geregeld door twee verstrooiingsprocessen: 1. De thermische geleidbaarheid λb geregeld door korrelgrensverstrooiing, hoe groter de kristallietgrootte la, hoe groter de λb. 2. De thermische geleidbaarheid λu geregeld door de verstrooiing veroorzaakt door de botsing tussen fononen, hoe hoger de temperatuur, hoe sterker de verstrooiing en de λu afnemen met de temperatuurstijging. De relatie tussen λa, λb en λu is als volgt:

1/λa = 1/λb+1/λu